อยยิ้มมันหล่นหายไป ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่
ทิ้งไว้เพียงแต่รอยน้ำตา กับความเสียใจ
ตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้ ถึงแม้นอนก็ยังฝันร้าย
คล้ายโลกใบนี้ไม่เหลือใครที่เข้าใจ
เหมือนทุกอย่างหนักเกินจะแบกไว้
เหมือนหัวใจจะแหลกสลาย
คล้ายความเจ็บและช้ำมันทำร้ายกันเกือบตาย
แต่สักวันมันจะหาย
ฟ้าสวยสวยบางทีบางวันก็มีฝน
ในใจคนก็คงไม่ต่างกันเท่าไร
อาจมีคืนวันให้หัวเราะ ให้ร้องไห้
จะร้ายหรือดีสักเท่าไร เดี๋ยวมันมาก็ไปไม่ต้องกลัว
เดี๋ยวก็ร้อน เดี๋ยวก็หนาว ชีวิตคนเราก็แบบนี้
แม้ปวดร้าวเท่าไร ยากเย็นสักเพียงไหน
แต่สักวันจะผ่านไป และสอนให้เราเข้าใจ
แม้ทุกอย่างหนักเกินจะแบกไว้
แม้หัวใจจะแหลกสลาย
แม้ความเจ็บและช้ำจะทำร้ายกันเกือบตาย
แต่สักวันจะหาย (หาย)
ฟ้าสวยสวยบางทีบางวันก็มีฝน
ในใจคนก็คงไม่ต่างกันเท่าไร
อาจมีคืนวันให้หัวเราะ ให้ร้องไห้
จะร้ายหรือดีสักเท่าไร เดี๋ยวมันมาก็ไปไม่ต้องกลัว
เดี๋ยวก็ร้อน เดี๋ยวก็หนาว ชีวิตคนเราก็แบบนี้
แม้ปวดร้าวเท่าไร ยากเย็นสักเพียงไหน
แต่สักวันจะผ่านไป และสอนให้เราเข้าใจ
ฟ้าที่ว่าสวย ก็ยังมีฝนมืดมนเป็นบางครั้ง
ใจที่บอบช้ำ มันก็คงเหมือนๆกัน
ในสักวันจะผ่านไป
จะร้ายหรือดีสักเท่าไร เดี๋ยวมันมาก็ไป
ไม่ต้องกลัว